Getuigenis : Trans is geen fetisj

Mijn allereerste seksuele ervaring was een groepsverkrachting op mijn dertiende. Door schaamte heb ik het mijn ouders niet verteld en de politie wilde me niet helpen. Het zorgde ervoor dat ik heel lang angst had voor seks.

Van trans vrouwen wordt verwacht dat ze zich houden aan Westerse, Eurocentrische schoonheidsnormen. Als je niet door kunt gaan voor een cis vrouw, ben je niet goed genoeg. Tegelijkertijd zijn trans vrouwen voor velen een fetisj. Er is zóveel schaamte bij mannen die met een trans vrouw daten.

Pas deze zomer had ik voor het eerst een date met iemand die met mij in het openbaar gezien wilde worden. Maar ik ben gewoon een vrouw! En dat er dan iets tussen m’n benen hangt… Sorry schat, maar daar heb ik zelf ook niet om gevraagd.

Seks was voor mij erg lang een performance: ik had vooral geleerd wat mannen lekker vinden en hoe ik ze zo snel mogelijk kan laten klaarkomen. Mijn mannelijke bedpartners gaven er vrij weinig om of ik ook was klaargekomen. Zodra ze aan hun trekken kwamen rolden ze op hun zij of gingen ze naar huis. Op dit moment date ik met een cis vrouw en een non-binair persoon, allebei met een vulva. Ik heb nooit geleerd hoe ik daarmee om moet gaan. Omdat ik niet de wens heb om iemand te penetreren, zal ik een gesprek met ze aan moeten gaan over wat er dan wél kan.

Pas toen ik mijn queer-zijn meer ging omarmen – dus niet alleen dat ik een trans vrouw ben, maar dat ik ook op vrouwen val en polyamoreus ben – kon ik ontdekken wat ik zélf sexy en lekker vind. Inmiddels haal ik veel meer plezier uit seks met mezelf. Ik kan uren voor de spiegel dansen en naar mezelf kijken, en ik heb geleerd welke toys ik leuk vind om te gebruiken. Sinds ik m’n eigen sensualiteit meer heb omarmd, voel ik me veel sterker in mijn vrouw-zijn.

Wil je meer weten, bekijk dan hier de video van Sharmila.

Text and images by Winq x Durex